من خدایی دارم که در این نزدیکی است

مهربان، خوب ، قشنگ

 چهره اش نورانی است

 گاه گاهی سخنی می گوید با دل کوچک من- ساده تر از سخن ساده ی من

 او مرا می فهمد

 او مرا می خواند

نام او ذکر من است

در غم و در شادی

چون به غم می نگرم

 آن زمان رقص کنان می خندم،

 که خدا در همه جا یاد من است

او خدایی است که مرا می خواهد